Misafir: Yağmur Mavi Şen
Eser Adı: Yer;siz
Tür: Şiir
Ah kokuyor hala;
Yaz kış açık penceremden gelen rüzgar.
yarına hazırlıyor salıları, pazarları
Yalnızlığımı raptiyeliyor eski bir çerçeveye.
Penceremi kapatıyor, kapıyı iki kere kitliyor.
Geçiyorum yıldızların arasından, karanlık teslim ediyor dünleri.
Daralıyor yollarım, tümsekleriyle dolu ıssızlığım.
Ardımdakiler, ardımda kalmak isteyenler,
İyi ki yok varlığınız.
Horoz şekeriyle geçen küçük mavi gözler, umudumu senin günlerine aktarıyorum.
Büyüdüğünde bilemem seni,
tanıyamam seni.
Olsun; var olsun yok olsun
güzergahım uzun benim.
İllaki elini tutar ellerim.
Yine de kalkıp ilaç içtim.
İsmini bilmediğim birkaç
irili ufaklı ağrı kesiciler.
Kalp çarpıntılarımı dindiriciler.
Gülden Karaböcek eşlik ediyor yolculuğuma
“kırılsın ellerim neye yarıyor, gençliğim gidiyor tutamıyorum;
Tanrım vermiş bana yorgun ayaklar bahtımın peşinden koşamıyorum.”
… Yarını olmayan günleri yaşıyorum.
Beklenti sıfır, arzular diz boyu.
Hayal kurmaya mahçup gözlerim,
sadece yumuyor geceleyin.
Küskünlüğüm kimseye değil.
Kendime haykırıyorum,
kulaklarımı ellerimle kapatıyorum.
Nafile bir çabam, çabasızlıkla son buluyor.
Yol bitiyor, pervasızlığım bitmiyor yine.
…
Top yuvarlayan çocuklar görüyorum, tişörtleri temiz, pabuçları tozlu.
Başarıları size diliyorum.
Elleri ceplerinde yanınızdan geçiyor.
Sizleri bilmeyecek hiç tanımayacak kişi.
Geçsin bugün de bitsin.
Dünden ne farkı vardı ki?
Yarın başka bir gün mü olacak sanki?
…
Kalbime sığdıramadıklarım;
giremedim sokağınıza.
Kalbine sığdıramadığın,
Çıkamadı sokağından
