Misafir: Dilay Dondurmacı
Eser Adı: Umut
Tür: Şiir
Yorgun, argın, biraz da münasebetsiz,
Kendi doğrularımla bir yaşam penceresi açtım…
Etrafta mütemadiyen bir kalabalık,
Gözlerim, hep yalnız
Onları anlayacak gözlere bakıyorlardı,
Ancak kimse görmüyordu gerçekte…
Bazen mutluluk gözyaşlarımla,
Bazen de üzüntü seliyle ıslattım kalbimdeki sokakları
Sonra yağmurun peşi sıra gelen gökkuşağı misali
İçimdeki renkleri keşfettim birer birer…
Oysa, bir çift anlayan göz istemişti gözlerim
Yağmurların yağmasına gerek kalmayacaktı belki de
Alışmayacaktı içim yeni renkler keşfetmeye…
Ama hayır, böylesi daha iyi
Bazen alışkanlıkları terk etmeli insan…
Dalgaları sevemedim ben
Hep bir yerim olsun isterdim…
Riyakâr bakışlardan uzaklaşmak için
Küçük bir yer bile yeterdi…
