>oiktozlu: Özge Cevher Yüksel
Eser Adı: Kalbinin Ekmeği
“Herkes gün sonunda kalbinin ekmeğini yer!”
Nasıl da rahatlatan bir cümledir değil mi? Boğazımıza yumru olmuş deneyimlere, haksızlığa uğradığımızı düşündüğümüz olaylara, karşılığını bulamadığımız insanlığa dair epey derincedir;
“kalbinin ekmeğini yemek!” Devamını Oku…
>oiktozlu: Metin Abay
Eser Adı: Her Gecenin Bir Sabahı Oluyor
Yazmaya başlarken en çok zorlandığım kısımdır giriş yapmak. Sonrası… Sonradan akla uyar ve dökülür bütün kelimeler, cümleler ip gibi dizilirler sıraya.
Tıpkı zaman gibi akar gider. Devamını Oku…
>oiktozlu: Özge Cevher Yüksel
Eser Adı: Zamanın Eli
“Zamanın eli değdi bize, çoktan değiştik hepimiz de…”
Ne güzel demiş Müslüm Baba…
Değişmeyen tek bir şey varsa değişim diyen Herakleitos’u destekler biçimde eklemiş.
>oiktozlu: Metin Abay
Eser Adı: Görüş Açısı
İnsan neyden kaçar, nelerden korkar?
Ben bunca zamandır neyden kaçtım? Nelerden korktum? Kendime bile açıklayamadığım ne var? Ruhumun ve zihnimin özgürleşmesi için neler gerekli? Bir soru altında, onlarca soru işareti var. Ne yapmam gerekiyor? Mutlaka bir yolu var buradan çıkışın. Kendine bile söylemediğin şey ne, neler, korkular neler, nelerden kaçıyorsun? Bunu bulursan ruhun rahatlayacak ama nereden başlayacağını bilmiyorsun değil mi? Devamını Oku…
>oiktozlu: Melek Şen
Eser Adı: Posta: Alıcı Boş (3’üncü Mektup)
Duvardaki saat 05:45’i gösteriyor. Dışarıdan durmak bilmeyen bir siren sesi geliyor. Yatağımdan sendeleyerek kalkıp, pencereden dışarıya bakıyorum. Ambulansın kapıları sonuna kadar açılmış, gencecik bir kız sedyeye alınıyor. Yanındaki birkaç kişinin yüzünden kederli, düşünceli ve üzgün oldukları hemen belli oluyor. Devamını Oku…
