>oiktozlu: Metin Abay
Eser Adı: NEO-FES
Kırmızı hapı al ve tavşanı takip et…
Bilmediğin bir yolculuğa çıkman gerek. Hayatın boyunca en az bir kez yapılması gereken ama hep korkulan, keşkelerle ertelenen. Yolculuklar, bazen sonu düşünmemek gerekiyor ve bu hissiyat hep köşe de bir yerde ara sıra hortlayarak kafa karıştırıyor. Yokmuş ve hiç olmamış gibi yaşıyoruz hayatı, giriş, gelişme ve sonuç hep aynı düzeyde ilerliyormuşçasına sonra varoluşsal sancılardan yakınıyoruz. Eee yoktuk hani?
Artık var mıyız?
Varsak neden bildiğimiz kaçınılmaz. Son’dan korkuyoruz.
-Yok olmaktan. Peki yoksak neden korkuyoruz?
-Var olmaktan mı?
Yokluk içinde varlık, varlık içinde yokluk aslında olay basit kafa karıştırmaya gerek yok. Matrix’i devreye sokmaya gerek yok simülasyon da olduğunu düşünüyorsan da…
-Nefes al
Yok be ne simülasyonu gerçek hayat bu, yaşıyoruz işte diyorsan da…
-Nefes al
Maddesel olmayan tek şey belki de nefes almak.
-Eee alın be kardeşim şu derin nefesi, çekin içinize gerekirse içiniz yansın oksijenden, ama mutlaka hissedin nefesinizi içinize çektiğiniz havanın her zerresini hissedin. Unutmayın varsınız…
Biz de insanız…
Bizim de gözümüz yok mu?
Bizim de ellerimiz yok mu?
Organları boyu posu duyuları duyguları heyecanı yok mu?…
-Kafa karıştırdık yine tamam tamam bu monoloğu da burada kestim devam edelim.
Simülasyon da olduğunuzu düşünüyor musunuz?
-Düşünmeyin. Oradasınız…
İçinizden birileri NEO!
Aklınız da bir Morpheus gizli belki de gizli kalmaya devam edecek taa ki içinizde ki Neo kendini bulana kadar.
-Kendinizi bulana kadar…
İçinizde ki Neo’ya selam olsun…
Bulun…
