Misafir: Alper Coşkun
Eser Adı: Tanyeli
Tür: Şiir
Uyanıyorum bir gece,
Kan ter içinde uyanıyorum.
Söyleyecek kelime
Ya da anlam bulamıyorum.
Matem akrebi durduruyor,
Akrep ise yelkovanı.
Ve düşünceler birer birer,
Köreltiyor intizarı.
Koşuyorum telaş içinde.
Bu dertten nasıl kurtulmalı?
Sonra kalemi kapıyorum masadan;
Ve kağıdı ve geceyi ve hüznü…
Kalemimi daldırıyorum geceye.
Sonra yazıyorum, ne fark eder?
Sevgiyi yazıyorum, özlemeyi.
Özgürlük bekleyen tutsaklar gibi,
Bir hayali düşlemeyi yazıyorum.
Gidişini yazıyorum, yegane hatıranı.
Aklımdan olmasa da benden gidişini.
Kaleme soruyorum, “Neden?”
O susuyor,
Ben yazıyorum…
Kağıt ıslanıyor ara ara.
Anlaşılan kalemim dahi,
Tutamıyor gözyaşlarını.
Tek bir şiir yazmak istiyorum;
Belki kısa ya da anlamsız.
Son kez geceye daldırıyorum kalemimi
Ve kağıtta dans ediyor yıldızlar
Sağanak, diyorum.
“Sağanak alıyor bu şehri
Ve gardaki kaldırım taşları dahi beni istemiyor.
Tanyeli okşuyor vicdanımı usulca
Ve gözyaşlarımı yağmur dahi gizlemiyor
Gidiyorsun benden yetişemiyorum,
Umutlarım dökülüyor ceplerimden.
Trene atlıyorsun, 9.15 treni
Bir İstanbul geçiyor gözlerinden… “
